Kobe Bryant: the day the beast woke up

GREEK BELOW!!

The sudden death of Kobe Bryant in January 26, 2020 (just at the age of 41) shocked the entire basketball world. He was one of the few athletes in all sports who turned into a legend and was an idol for millions of children who loved basketball.

Every beginning is difficult. In his first season in the NBA (1996-1997), Kobe Bryant had minimal participation time (just 15 minutes) as he was only 18 years old and did not even played at the NCAA.

In the playoffs of that season, LA Lakers faced Utah Jazz in the semifinals of the western region. Utah Jazz lead by 3-1 victories, LA Lakers were looking for a miracle in the “Vivint Smart Home Arena”.

In the last and most critical match, Shaquille O’Neal was sent off with 6 fouls shortly before the end of the game. The teenager “Black Mamba” as he was called by his coach, became the hero for his team. According to LA Lakers coach Del Harris, Kobe was ideal for the current situation for 1 vs 1.

Coach Del Harris with young Kobe Bryant

However, Bryant was not ready, as a result, he made 4 air ball in the last moments of the game. His team was excluded and the hostile crowd of Utah Jazz fans was celebrating his every failure.

This would strain the psychology of every teenage athlete, but not Koby’s. According to him, when the team returned to its base, he called Sony Vakaros. When Sony asked him how he felt after the bad development in Utah, Kobe replied, “Let them go fuck themselves. I was the only one who dared to take responsibility.”

Since then, Koby Bryant worked very hard. This sport selfishness and incredible winning mentality allowed him to be a legendary player and he is considered as the second greatest basketball player of all time after Michael Jordan.

The article was edited by Ioannou Aikaterini

Kobe Bryant airball party – Lakers @ Utah – Game 5, 1997 Playoff

Η ξαφνική απώλεια του Κόμπι Μπράιαντ στις 26 Ιανουαρίου του 2020 (μόλις στα 41 του χρόνια) σόκαρε όλο τον κόσμο του μπάσκετ και όχι μόνο  Υπήρξε από τους λίγους αθλητές σε όλα τα σπορ που πέρασε στην σφαίρα του μύθου και υπήρξε ίνδαλμα για εκατομμύρια παιδιά που λάτρεψαν τη πορτοκαλί θεά.

Κάθε αρχή και δύσκολη. Στην 1η σεζόν του στο ΝΒΑ (1996-1997) ο Κόμπι Μπράιαντ είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής (μόλις 15 λεπτά συμμετοχής) καθότι ήταν μόλις 18 ετών και χωρίς μάλιστα να προέρχεται από το NCAA.

Στα πλέι οφ εκείνης της χρονιάς οι Λέικερς αντιμετώπιζαν τους Γιούτα Τζαζ στους ημιτελικούς της δυτικής περιφέρειας. Με τους Τζαζ να προηγούνται με 3-1 νίκες οι Λέικερς έψαχναν ένα θαύμα μέσα στην “Vivint Smart Home Arena”.

Στο τελευταίο και κρισιμότερο ματς ο Σακίλ Ο’Νιλ είχε αποβληθεί με 6 φάουλ λίγο πριν το τέλος της αναμέτρησης. Ο έφηβος “Μπλακ Μάμπα” κλήθηκε από τον προπονητή του να τραβήξει το κουπί για την ομάδα του. Όπως επικαλέστηκε ο προπονητής των Λέικερς Ντελ Χάρις ο Κόμπι ήταν ο ιδανικός  με την υπάρχουσα κατάσταση για το 1 vs 1.

Ωστόσο ο Μπράιαντ δεν ήταν έτοιμος με αποτέλεσμα να κάνει 4 συνεχόμενα έρμπολ, να αποκλειστεί η ομάδα του και το φανατισμένο πλήθος των γηπεδούχων να πανηγυρίζει σε κάθε αποτυχία του.

Αυτό θα στραγγάλιζε την ψυχολογία κάθε έφηβου αθλητή. Όχι όμως του Κόμπι. Όπως είπε ο ίδιος όταν επέστρεψε η ομάδα στην βάση της ο ίδιος τηλεφώνησε στον Σόνι Βακάρο. Όταν ο Σόνι τον ρώτησε για το πως αισθανόταν μετά από την άσχημη εξέλιξη στην Γιούτα ο Κόμπι του απάντησε “Ας πάνε να γαμηθούν. Ήμουν ο μόνος που τόλμησε να αναλάβει την ευθύνη”.

Από τότε ο Μπράιαντ δούλεψε πολύ σκληρά. Αυτός ο εγωισμός και το απίστευτο winner mentality του επέτρεψε να θεωρείτε ως ο 2ος μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών μετά τον Μάικλ Τζόρνταν.