Jeremy Massey Interview

Greek Below

Jeremy Massey: “I was shocked by the acceptance I received from the Greek people”

Jeremy Massey only spent two years on Aris Thessaloniki but he was loved by as few as possible. He came to Greece and on his part became attached to the Greek people as few US players did. He never seems to forget his former club, Aris Thessaloniki.

I searched and found him through social media. I did it just before training and asked him a few questions about his presence on Mars.

First of all, you continue to play basketball in Latin America. You are like a tireless worker.

That’s how I feel. I recently went to Uruguay for a short time to replace a player who was penalized with 3 blocking games. Now I have returned to Ciclista Olímpico in Argentina to complete the season when that is possible (the championship has been suspended due to a mockery) ”.

Let’s go back in time. You started your professional career with the GS Larissas in 2005. What was that brought you in Greece at the age of 22?

I played summer league with the Celtics and injured my calf and when that happened I still needed and wanted to play basketball. So I had an agent at the time and he suggested I go there to prepare for the upcoming summer to give it a try again. But after I got there I never wanted to go back.

Many US basketball legends such as Roy Tarpley, Walter Berry, Dominique Wilkins and several others have played in the Greek championship. You are considered one of the best American players have in Greece in the last 20 years. How do you feel about that?

It’s an honor to be placed in such a category and i was always overwhelmed by the welcome i received from the Greek people and to play in front of such an entertaining crowd was an extra boost of energy they made it easy for me to play at such a high level so I feel i owe most of my success to them.

During the two years you have played for Aris Thessaloniki, you had great moments in the Euroleague. In fact, your dunk vs Dinamo Moscow in 2006-2007 was considered to be the best for the Euroleague of that season. What was your most memorable moment with Aris jersey?

Most memorable moment has to be my final game against PAOK. Two days before the game some fans vandalized my truck with me inside of it, and it was a pretty traumatic situation but it made the rivalry and that game more than a rivalry for me. The game started and I scored a basket and my reaction after the basket caused the referees to stop the game to calm the crowd. A few Possessions later Savvas (Iliadis) made a cross over step back 3 and grabbed his ears as to say “I can’t hear you” and the fans went crazy and we had to return to the locker room until they calmed them down it took about 10-15 minutes.. that made me love the game more than I did before that game started

Who was your favourite partner at the days you played for Aris Thessaloniki?

Can’t really pick a favorite but me and Alex (Scales) became friends for life my first season and the next year me and Reyshawn (Terry) hung out a lot but Terel (Castell) was my guy as well Both years I spent in yellow and me and and Skordilis was my guy as well lol

After Aris, you played in teams such as Real Madrid, Lokomotiv Kuban and Brose Bamberg. A really great career. You are still playing in Latin America . What are your basketball ambitions for the future?

I am playing to win I’ve been blessed with the ability to help others better and to help teams win games and until I hang up my sneakers i want to continue to win.

-Last but not least. Even there have been 12 years since you left from Aris Thessaloniki you still remain one the favourite players for Aris fans. What message would you give them?

Every chance I get I try to let the fans of aris know that it was an honor to play for a club with such great history and I thank them for some of the best memories of not only my career but my life.. I planned to never leave when I was there and if it was up to me I never would have.

You can find Jeremy Massey on the link below:

https://www.instagram.com/penthouse.jay

The article was edited by Ioannou Christiana

Τζέρεμι Μάσεϊ: “Είχα συγκλονιστεί από την αποδοχή που έλαβα από τον Ελληνικό λαό”

Ο Τζέρεμι Μάσεϊ πέρασε μόνο δύο χρόνια από τον Άρη ωστόσο αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο της ομάδας. Ήρθε στην Ελλάδα και από την μεριά του δέθηκε με τον Ελληνικό λαό όσο ελάχιστοι Αμερικανοί. Ο ίδιος δείχνει να μην ξεχνά ποτέ την ομάδα του, Άρη Θεσσαλονίκης.

Έψαξα και τον βρήκα μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τον πέτυχα ελάχιστα πριν προπονηθεί και τον ρώτησα λίγα πράγματα για την παρουσία του στον Άρη.

Καταρχήν συνεχίζεις να παίζεις μπάσκετ στην Λατινική Αμερική. Είσαι σαν ένας ακούραστος εργάτης.

Έτσι νιώθω. Πήγα πρόσφατα στην Ουρουγουάη για ένα σύντομο χρονικό διάστημα για να αντικαταστήσω έναν παίκτη που τιμωρήθηκε με 3 παιχνίδια αποκλεισμό. Τώρα επέστρεψα στην Ciclista Olímpico στην Αργεντινή για να ολοκληρωθεί η σεζόν όταν αυτό είναι δυνατό (σ.σ. έχει διακοπεί το πρωτάθλημα λόγω κορονοϊoύ)”.

Ξεκίνησες την επαγγελματική σου καριέρα από τον ΓΣ Λάρισας το 2005. Τι ήταν αυτό που σε έφερε στην Ελλάδα;

Έπαιξα σε καλοκαιρινό καμπ με τους Μπόστον Σέλτικς και τραυμάτισα σοβαρά την κνήμη μου. Όταν συνέβη αυτό με κράτησε πίσω αλλά ήθελα πολύ να παίξω μπάσκετ. Είχα τότε έναν ατζέντη εκείνη την εποχή και πρότεινε να πάω στην Ελλάδα για να προετοιμαστώ για το επερχόμενο καλοκαίρι και να δοκιμαστώ ξανά. Αλλά μου άρεσε πραγματικά η Ελλάδα και δεν ήθελα ποτέ να επιστρέψω.

Από το Ελληνικό πρωτάθλημα έχουν περάσει αρκετοί μύθοι του μπάσκετ όπως ο Ρόι Τάρπλεϊ, ο Γουόλτερ Μπέρι, ο Ντομινίκ Γουιλκινς και αρκετοί άλλοι. Θεωρείσαι ωστόσο ένας από τους θεαματικότερους Αμερικανούς παίκτες που πέρασαν από την Ελλάδα τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Τι αισθάνεσαι για αυτό;

Είναι τιμή για μένα να παίξω στο Ελληνικό πρωτάθλημα και είχα συγκλονιστεί από την αποδοχή που έλαβα από τον Ελληνικό λαό. Το να παίζω μπροστά σε ένα τόσο εντυπωσιακό κοινό όπως αυτό του Άρη μου έδινε επιπλέον ώθηση. Μου έδιναν ενέργεια για να παίξω σε ένα τέτοιο υψηλό επίπεδο οπότε αισθάνομαι ότι οφείλω το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχίας μου σε αυτούς.

Κατά την διετία που πέρασες από τον Άρη σημειώσεις μεγάλες επιδόσεις τόσο στην Ελληνική Α1 όσο στην Ευρωλίγκα. Μάλιστα ένα κάρφωμα σου με την Ντιναμό Μόσχας το 2007 θεωρήθηκε το κορυφαίο για την Ευρωλίγκα εκείνης της χρονιάς. Θυμάμαι κάποιο παιχνίδι από την παρουσία σου στον Άρη που θα ξεχώριζες;

Η πιο αξέχαστη στιγμή που πέρασα με τον Άρη ήταν το τελευταίο ντέρμπι με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ. Δύο μέρες πριν το παιχνίδι, μερικοί οπαδοί των αντίπαλων βανδάλισαν το αυτοκίνητο μου την ώρα που οδηγούσα και ήταν μια αρκετά τραυματική κατάσταση για μένα. Αλλά αυτό έκανε τον ανταγωνισμό και αυτή την αναμέτρηση κάτι περισσότερο από ένα απλό αγώνα μπάσκετ.

Το παιχνίδι ξεκίνησε, σημείωσα ένα καλάθι και η έντονη αντίδρασή μου μετά το καλάθι έκανε τους διαιτητές να σταματήσουν το παιχνίδι για να ηρεμήσουν το πλήθος. Κάποιες στιγμές αργότερα ο Σάββας Ηλιάδης έκανε μια κίνηση και άρπαξε τα αυτιά του για να πει με νόημα «δεν μπορώ να σας ακούσω». Οι οπαδοί τρελάθηκαν και έπρεπε να επιστρέψουμε στο αποδυτήριο μέχρι να ηρεμήσουν και χρειάστηκαν περίπου 10-15 λεπτά. Αυτό με έκανε να αγαπώ το παιχνίδι περισσότερο από ό, τι έκανα πριν ξεκινήσει αυτό το παιχνίδι.

Θα ξεχώριζες κάποιον από τους παλιούς σου συμπαίκτες όσο αγωνιζόσουν στον Άρη;

Δεν μπορώ πραγματικά να διαλέξω ένα αγαπημένο συμπαίκτη καθώς όλοι ήταν το ίδιο για μένα. Απλά εγώ και ο Άλεξ Σκέιλς με τον οποίο συνυπήρξαμε στην πρώτη μου σεζόν στον Άρη γίναμε φίλοι για μια ζωή. Επίσης έχω κρατήσει δυνατό δεσμό με τον Ρέισον Τέρι αλλά και με τον Τέρελ Καστλ. Έκανα επίσης πολύ με παρέα με τον Γάιο Σκορδίλη ο οποίος ήταν ο τύπος μου.

Μετά τον Άρη αγωνίστηκες σε ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Λοκομοτίβ Κουμπάν και η Μπάμπεργκ. Μια πραγματικά γεμάτη καριέρα. Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου πλέον με το μπάσκετ;

Δεν μπορώ να προβλέψω το μακρινό μέλλον. Ωστόσο παίζω πάντα για να κερδίζω. Έχω ευλογηθεί με την ικανότητα να βοηθάω τους άλλους (συμπαίκτες) να γίνονται καλύτεροι και να βοηθάω παράλληλα τις ομάδες μου να κερδίζουν παιχνίδια. Θα το κάνω μέχρι να λιώσουν τα πάνινα παπούτσια μου, θέλω να συνεχίσω να κερδίζω.

Τέλος παρότι πέρασαν 12 χρόνια παραμένεις ακόμη αγαπητός στον κόσμο του Άρη. Τι μήνυμα θα τους έδινες;

Σε κάθε ευκαιρία που παίρνω θέλω να ενημερώνω τους οπαδούς του Άρη ότι ήταν τιμή να παίζω για ένα κλαμπ με τόσο μεγάλη ιστορία. Τους ευχαριστώ για μερικές από τις καλύτερες αναμνήσεις όχι μόνο της καριέρας μου αλλά και της ζωής μου ολόκληρης.