Jim Ramses’ Interview

GREEK BELOW!!

–Talk to us a little bit about yourself? Who is Jim Ramses?

I started playing music in 1998 when I was 14 years old. As soon as I listened to Iron Maiden’s album (Powerslave) without a second thought, I bought my first bass. Of course, my close friend John Morris, who was already playing the guitar, helped me with that and made me love bass by playing Iron Maiden, Judas Priest, Manowar, etc. Over the time, the first record I wrote was with Illusory “The Ivory Tower” in 2010. In 2012, I decided to move to London where I started working with Breed Of Burden and Monument. I had the honor and pleasure of sharing the stage in concerts with Dio Disciples and Cauldron while I was living in London. Unfortunately, for family reasons, I had to return to Athens. So, when I returned to Athens, I wanted to create the band Keepers Of Jericho (Helloween Tribute Band), with which we are still active with concerts at various metal festivals in Athens and abroad. The best moment of Keepers Of Jericho was when we played in Over The Wall III in Heraklion, Crete with Headliners the Diamond Head band. In 2015, I was a member of Jaded Star with which we had a European tour supporting the bands Dagoba and Moonspell. This was one of my best experiences!! The second album I wrote was with the band Divurge “Point Of No Return” in 2017 for which we organised some local concerts in Athens. In 2018, I was offered to join On Thorns I lay, with whom we shared the stage with Satyricon and did some mini tours in Greece with Septic Flesh in 2018-2019. In 2019, I recorded the album ” Threnos (which was an album that I added all my personal ideas on and I also learned another way of playing since Melodic Doom Metal has a different approach on its sound and style). In general, I am a person with positive thinking, dynamism, good mood and faith in everything I do in my life.

-You use the name Jim Ramses! How exactly did it come out?

In 2012, while I was living in London, I found myself in a music store called Ramses Shop. Well, it didn’t take much thought, Jim Ramses.

-We know that you have influences from Deep Purple, Iron Maiden, Pantera, Lamb of God, Black Sabbath, etc. What exactly fascinated you in this kind of music? How exactly does it express you as a person?

When I was 5 years old, my father was already listening to Rainbow, Deep Purple, Black Sabbath so the flame and love for Hard Rock & Heavy Metal Music started early and is a permanent love that always inspires me in my lifestyle.

-When did you decide that you want to become a musician and what led you there? How did you choose bass as your main instrument? What do you want to “transmit” within your music?

It was September 1998, when my close friend John Morris, who was already playing the guitar, encouraged me to get involved with the bass with a vision of the beginning of our first band as being teenagers. Since then, I have the same passion every single day, the same energy and the same love for my four-stringed child. Through music, I like to convey positive thoughts, notes of joy, dynamism, romance and full headbanging /m\

-Which bassist was your idol and influenced you the most? Who are the 5 best bassists that have been / are for you and why do you specifically choose them?

SteveHarris is definitely my idol and I can say that he has been influencing my way of playing since the time i was a teenager. Top 5: Steve Harris, Geezer Butler, Roger Glover, Markus Grosskopf, Billy Sheehan. The reason I liked these bassists the most is because they always had a special sound, special stage appearances, and they were the pioneers of their kind. As a result, I have strong influences on my playing style and my stage performance.

-How would you describe the Greek metal and rock scene? Which do you think are the reasons that metal and rock music, in Greece, are on the side-lines?

I believe that in our days things have changed radically in terms of Greek metal and rock music. The level of the musicians or even the compositions of the songs has nothing to envy from the world music scene. Of course, we must not rest at all because evolution has no limits. I don’t think that Greek metal and rock is on the side-lines, but it certainly doesn’t help that we live in Greece. The opportunities that are given here cannot compare to the ones that we could have while living abroad.

-How much has the metal music scene changed globally in your opinion over the years? (if it has changed a lot, do you think it is for the better or for the worse and why?)

I believe that today our way of life has changed and romanticism has been lost. The interest is focused on more immediate everyday issues, which change dynamically and this intensity, reaction and alternation can be noticed in the sound and the lyrics, something that is not necessarily negative because it captures the intensity and the fast pace of our daily life. I think young people are discovering the magical world of metal – and this is only the beginning … from listening to music until the moment that they will find themselves on stage with their favorite idols!

-Unfortunately, due to covid-19, artists in Greece have been “hit” a lot! Although the country, since ancient times, has been promoting and praising the arts, it now devalues and degrades them, especially at this time of year, which is very difficult for everyone. Why in our country have the arts been levelled?

It is an unprecedented and frontal blow that concerns not only the musicians but the whole industry that operates in the field of music and art (sound engineers, lighting, directors, actors, costume designers, etc.). Indeed, even in the most difficult moments, I believe that art has the power to elevate people’s souls and morals. In those difficult days I lived in Athens (lockdown), music has been my greatest companion, the images from the endless movies that took me to unknown destinations but also magical at the same time. The arts have indeed been levelled because the “budget” individually and in total is enough to cover only subsistence needs and secondly because the interest has turned to more petty and ephemeral things. We used to be the cradle of the arts, but that is now considered a luxury. The good thing about this lockdown for me personally, is that it made me more creative, with more hours of study and inspiration for creating more music.

-How do you imagine yourself in the next 5 years? What would you like to accomplish that you have not yet achieved?

I imagine myself (as much as I can of course) over the time to become more creative, wiser, even more crazy and definitely without cutting my hair (hahaha). Maybe a strong future collaboration.

-You have a rich resume, having participated in several bands, with the latest Keepers Of Jericho, DivUrge, Iron Beast and several collaborations. Which one stands out and left you with the best memories? Do you have one that you regret or that did not have the result you imagine to have?

Each band has left me with special memories. Even the moments of intense disagreement, I think, they helped us with the way of our thinking, in how we react emotionally and always give a boost to the evolution of music but also individually. In general, I do not regret my choices as I know that in a new or former collaboration there will always be difficulties, obstacles but in the end, they make us stronger.

-During all these years of your career, has there ever been a case where you thought about quitting the bass and changing profession? Is there a burning desire in you to leave Greece and play in the future only in bands abroad, through which you may become widely known?

There’s no way I’m going to give up on my bass, my music and my dreams. I was lucky enough after a lot of effort and sacrifice to have my own job which allows me to go on tours and concerts etc. As for my desire, as you aptly ask me, who would not want to have this opportunity, without of course losing my identity as a person or as a musician.

-What would you like to share with our readers? Where are they going to be able to see you performing within ΄21? Have you arranged appearances?

First of all, I would like to thank MusikHolics for inviting me to this interview, which is also my first one. What I would like to share with your readers is to believe in themselves, to have perseverance and patience for the goals of life and especially for the difficult period we are going through and to maintain their optimism. For now, as we all know, all things are fluid at the moment and none of us know what will happen but there may be some live streaming with Keepers Of Jericho.

You can find Jim Ramses here:

Jim Ramses Instagram

Jim Ramses Facebook

Jim Ramses Email

Keepers Of Jericho

-Μίλησέ μας λίγο για εσένα? Ποιος είναι ο Jim Ramses?

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την μουσική το 1998 όταν ήμουν 14 χρονών. Mόλις άκουσα το δίσκο των Iron Maiden (Powerslave) χωρίς δεύτερη σκέψη αγόρασα το πρώτο μου μπάσο. Σε αυτό βέβαια με βοήθησε ο κολλητός μου φίλος John Morris ο οποίος έπαιζε ήδη κιθάρα και με έκανε να αγαπήσω το μπάσο παίζοντας Iron Maiden, Judas Priest, Manowar κτλ. Με το πέρασμα του χρόνου, ο πρώτος δίσκος που είχα γράψει ήταν με τους Illusory “The Ivory Tower” το 2010 . Tο 2012 αποφασίζω να μετακομίσω στο Λονδίνο όπου και ξεκίνησα να συνεργάζομαι με τους Breed Of Burden και τους Monument. Είχα την τιμή και ευχαρίστηση να μοιραστώ την σκηνή σε συναυλίες με τους Dio Disciples και τους Cauldron την περίοδο που ήμουν στο Λονδίνο. Δυστυχώς, για οικογενειακούς λόγους έπρεπε να επιστρέψω πίσω στην Αθήνα. Γυρνώντας λοιπόν στην Αθήνα ήθελα να φτιάξω τους Keepers Of Jericho (Helloween Tribute Band) όπου μέχρι και σήμερα είμαστε ενεργοί με συναυλίες σε διάφορα μέταλ φεστιβαλ στην Αθήνα και το εξωτερικό. Η καλύτερη στιγμη των Keepers Of Jericho ήταν όταν παίξαμε στο Over The Wall III στο Ηράκλειο Κρήτης με Headliners τους Diamond Head. To 2015 ήμουν μέλος των Jaded Star με τους οποίους κάναμε ευρωπαϊκή περιοδεία Support με τους Dagoba και τους Moonspell. Μια από τις καλύτερες εμπειριες μου!! Ο δεύτερος δίσκος που έγραψα ήταν με τους Divurge “Point Of No Return” το 2017 για τον οποίο έγιναν κάποιες τοπικές συναυλίες στην Αθήνα. Το 2018 μου γίνεται η πρόταση να μπω στους On Thorns I lay με τους οποίους μοιραστήκαμε την σκηνή με τους Satyricon και κάναμε κάποιες μίνι περιοδείες στην Ελλάδα μαζί με τους Septic Flesh το 2018-2019.Το 2019 ηχογραφώ το δίσκο ‘’ Τhrenos (ο οποίος ήταν ένας δίσκος που έβαλα όλες τις προσωπικές ιδέες μου και είδα και έναν άλλο τρόπο παιξίματος μιας και το Melodic Doom Metal έχει άλλη προσέγγιση σε ήχο και σε στιλ). Γενικά, είμαι ένας άνθρωπος με θετική σκέψη, δυναμισμό, καλή διάθεση και πίστη σε ότι κάνω στη ζωή μου.

-Χρησιμοποιείς το όνομα Jim Ramses! Πως ακριβώς προέκυψε.

Το 2012 όταν έμενα στο Λονδίνο, βρέθηκα σε ένα μαγαζί με μουσικά όργανα που λεγόταν Ramses Shop. Ε, δεν χρειάστηκε και πολύ σκέψη, Jim Ramses.

–Ξέρουμε ότι έχεις επιρροές από Deep Purple, Iron Maiden, Pantera, Lamb of God, Black Sabbath κτλ. Τι ακριβώς σε σαγήνευσε σε αυτού του είδους τη μουσική? Πώς ακριβώς σε εκφράζει σαν άνθρωπο?

Όταν ήμουν 5 ετών, ο πατέρας μου άκουγε ήδη Rainbow,Deep Purple, Black Sabbath οπότε η φλόγα και η αγάπη για την Hard Rock & Heavy Metal Music ξεκίνησε νωρίς και είναι ένας μόνιμος έρωτας που με εμπνέει πάντα στον τρόπο ζωής μου.

-Πότε αποφάσισες ότι θες να γίνεις μουσικός και τι σε οδήγησε εκεί? Πως επέλεξες το μπάσο ως βασικό μουσικό όργανο για εσένα? Τι θες να “μεταφέρεις” ο ίδιος μέσω της μουσικής σου?

Ήταν Σεπτέμβριος του 1998, όταν ο κολλητός μου φίλος John Morris που ήδη έπαιζε κιθάρα με παρότρυνε να ασχοληθώ με το μπάσο με μελλοντικό όραμα το ξεκίνημα της πρώτης μας παρθενικής μπάντας στα εφηβικά μας χρόνια. Από τότε μέχρι και σήμερα έχω το ίδιο πάθος την ίδια ενέργεια και την αγάπη για το τετράχορδο παιδί μου. Μου αρέσει να μεταδίδω μέσω της μουσικής θετικές σκέψεις, νότες χαράς, δυναμισμό, ρομαντισμό και full headbanging /m\

-Ποιος μπασίστας ήταν το είδωλό σου και σε επηρέασε περισσότερο? Ποιοι είναι για εσένα οι 5 καλύτεροι μπασίστες που υπήρξαν/υπάρχουν και για ποιο λόγο διαλέγεις συγκεκριμένα αυτούς?

Ο SteveHarris σίγουρα είναι το είδωλο μου και μπορώ να πω ότι με έχει επηρεάσει στο τρόπο παιξίματος μου από τότε έως τώρα. Top 5:

Steve Harris, Geezer Butler, Roger Glover, Markus Grosskopf, Billy Sheehan. Ο λόγος που μου άρεσαν αυτοί οι μπασίστες είναι γιατί είχαν πάντα ιδιαίτερο ήχο, ξεχωριστές σκηνικές παρουσίες, και ήταν πρωτοπόροι ο καθένας στο είδος τους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να έχω επιρροή στον τρόπο παιξίματός μου και στην σκηνική μου παρουσία.

-Πώς θα σχολίαζες την ελληνική μέταλ και ροκ σκηνή? Ποιοι πιστεύεις ότι είναι οι λόγοι που το μέταλ και το ροκ, στην Ελλάδα, είναι στο περιθώριο?

Πιστεύω πλέον ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά σε θετικό βαθμό όσον αφορά την ελληνική μέταλ και ροκ μουσική. Το επίπεδο των μουσικών ή ακόμα και των συνθέσεων τωv κομματιών δεν έχει να ζηλέψει κάτι από την παγκόσμια μουσική σκηνή. Φυσικά δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε καθόλου γιατί η εξέλιξη δεν έχει όρια. Δεν πιστεύω πως η ελληνική μέταλ και ροκ είναι στο περιθώριο άλλα σίγουρα δεν μας βοήθα το ότι ζούμε στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν οι ευκαιρίες που δίνονται στο εξωτερικό.

-Πόσο έχει αλλάξει η μέταλ μουσική σκηνή σε παγκόσμιο επίπεδο κατά την άποψή σου μέσα στη πάροδο των χρόνων? ( εάν έχει αλλάξει κατά πολύ πιστεύεις είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο και γιατί?)

Πιστεύω ότι σήμερα ο τρόπος ζωής μας έχει αλλάξει και έχει χαθεί ο ρομαντισμός. Το ενδιαφέρον εστιάζεται σε πιο άμεσα καθημερινά θέματα τα οποία όμως αλλάζουν δυναμικά και αυτή η ένταση, αντίδραση και εναλλαγή φαίνεται στον ήχο και τους στίχους κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα αρνητικό γιατί αποτυπώνει την ένταση και τους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας.

Πιστεύω ότι οι νέοι ανακαλύπτουν τον μαγικό κόσμο της μέταλ – και όχι μόνο και αυτό είναι ένα ξεκίνημα… από το άκουσμα της μουσικής μέχρι την στιγμή που θα βρεθούν στην σκηνή με τα αγαπημένα τους είδωλα!

-Δυστυχώς, εξαιτίας του covid-19, στην Ελλάδα οι καλλιτέχνες έχουν “χτυπηθεί” αρκετά! Παρόλο που η χώρα, από τα αρχαία χρόνια, προωθούσε και εξυμνούσε τις τέχνες, πλέον τις απαξιώνει και τις υποβιβάζει και ιδιαίτερα αυτή τη χρονική περίοδο που είναι πολύ δύσκολη για όλους. Γιατί στη χώρα μας έχουν ισοπεδωθεί πλέον οι τέχνες?

Είναι ένα πρωτόγνωρο και μετωπικό χτύπημα που δεν αφορά μόνο τους μουσικούς αλλά όλο το περιβάλλον που λειτουργεί στον χώρο της μουσικής και της τέχνης (ηχολήπτες, φωτιστές, σκηνοθέτες, ηθοποιούς, ενδυματολόγους κλπ). Όντως ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές πιστεύω ότι η τέχνη έχει την δύναμη να εξυψώνει την ψυχή και το ήθος των ανθρώπων. Στις δύσκολες μέρες που έζησα στην Αθήνα (lockdown) είχα την συντροφιά της μουσικής, τις εικόνες από τις άπειρες ταινίες που με ταξίδευαν σε άγνωστους προορισμούς αλλά και μαγικούς ταυτόχρονα.

Οι τέχνες έχουν όντως ισοπεδωθεί γιατί αφενός ο «προϋπολογισμός» ατομικά και συνολικά αρκεί για να καλύψει μόνο βιοποριστικές ανάγκες, αφετέρου γιατί το ενδιαφέρον έχει στραφεί σε πιο πεζά και εφήμερα πράγματα. Κάποτε ήμασταν η κοιτίδα των τεχνών αλλά αυτό πλέον θεωρείται πολυτέλεια. Το θετικό του lockdown για εμένα προσωπικά είναι ότι με έκανε να γίνω πιο δημιουργικός, με περισσότερες ώρες μελέτης και έμπνευσης με την μουσική.

-Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια? Τι θα ήθελες να υλοποιήσεις, που δεν έχεις καταφέρει ακόμα?

Φαντάζομαι τον εαυτό μου (όσο μπορώ φυσικά) με την πάροδο του χρόνου πιο δημιουργικό, πιο σοφό, με ακόμα πιο πολύ τρέλα και σίγουρα χωρίς κομμένο μαλλί. Ίσως μια δυνατή μελλοντική συνεργασία.

-Έχεις ένα πλούσιο βιογραφικό, έχοντας συμμετάσχει σε αρκετές μπάντες, με τελευταία Keepers Οf Jericho, DivUrge, Iron Beast και αρκετές συνεργασίες. Ποια είναι αυτή που ξεχωρίζεις και σου άφησε τις καλύτερες αναμνήσεις? Έχεις κάποια που μετανιώνεις ή που δεν είχε το αποτέλεσμα που φανταζόσουν?

Η καθεμία μπάντα, μου έχει αφήσει ξεχωριστές αναμνήσεις. Ακόμα και οι στιγμές μίας έντονης διαφωνίας πιστεύω ότι βοηθάνε στον τρόπο σκέψης, στο πως αντιδράμε συναισθηματικά και πάντα δίνουν μία ώθηση προς την εξέλιξη της μουσικής αλλά και ατομικά. Γενικώς δεν μετανιώνω με τις επιλογές μου καθώς ξέρω ότι σε μία καινούρια ή πρώην συνεργασία πάντα θα υπάρχουν οι δυσκολίες, εμπόδια αλλά αυτά στο τέλος μας κάνουν πιο δυνατούς.

-Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας σου, υπήρξε ποτέ περίπτωση που σκέφτηκες να παρατήσεις το μπάσο και να αλλάξεις επάγγελμα? Υπάρχει μέσα σου ο διακαής πόθος να φύγεις εκτός Ελλάδος και να παίζεις στο μέλλον μόνο σε μπάντες του εξωτερικού, μέσω των οποίων ενδεχομένως να γίνεις και ευρέως γνωστός?

Δεν υπάρχει περίπτωση να εγκαταλείψω το μπάσο μου, τη μουσική και τα όνειρα μου. Στάθηκα αρκετά τυχερός μετά από πολύ κόπο και θυσίες να έχω δικιά μου δουλειά η οποία μου επιτρέπει και να κάνω tours συναυλίες κτλ. Όσο για τον πόθο μου, όπως εύστοχα με ρωτάς, και ποιος δεν θα ήθελε να έχει αυτή την ευκαιρία, χωρίς βέβαια να χάσω την ταυτότητα μου σαν άνθρωπος ή σαν μουσικός.

-Τι θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες μας? Πού θα μπορέσουν να σε απολαύσουν το ΄21? Έχετε κανονίσει εμφανίσεις?

Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω τους MusikHolics για τη πρόσκλησή σας για την συνέντευξη αυτή, η οποία είναι και η πρώτη μου. Αυτό που θα ήθελα να μοιραστώ με τους αναγνώστες σας είναι να πιστεύουν στον εαυτό τους, να έχουν επιμονή και υπομονή για τους στόχους της ζωής και ειδικά για την δύσκολη περίοδο που διανύουμε και να διατηρούν την αισιοδοξία τους. Προς το παρόν, όπως όλοι ξέρουμε, όλα τα πράγματα είναι ρευστά τη δεδομένη στιγμή και κανείς μας δεν γνωρίζει τι θα συμβεί αλλά ίσως υπάρξει κάποια live εμφάνιση μέσω live streaming με τους Keepers Of Jericho.