ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΠΙ ΧΟΡΤΟΥ

Η 12η αγωνιστική συπληρώθηκε τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου και ο απολογισμός κατ’ εμέ ήταν καταστροφικός. Σαφώς μιλάω για τη διαιτησία.

Δυο παιχνίδια με τρομερά παράπονα και μάλιστα το ένα ντέρμπι. Αλλά που είναι η παιδεία των διατητών, του κόσμου και των παραγόντων; Μετά τα παρατράγουδα της Τούμπας πέρσυ εναντίον της ΑΕΚ, οι υπεύθυνοι αποφάσισαν κατόπιν συνεννόησης με την UEFA να ερθουν διατητές από το εξωτερικό για τα ντέρμπι. Στην αρχή πίστευα ότι δεν θα άλλαζε τίποτα. Ούτως ή άλλως δεν είναι η πρώτη φορά που οι παράγοντες παίρνουν μια τέτοια απόφαση. Αυτό ξεκίνησε από τη δεκαετία του πενήντα και συνεχίστηκε μέχρι το εβδομηνταπέντε. Οι λόγοι που φτάνουμε να χτυπάμε την πόρτα ξένων διαιτητών, είναι η συμπεριφορά των παραγόντων, όπου καθρεφτίζουν την παιδεία τους. Στο παιχνίδι της ενδέκατης αγωνιστικής στο Περιστέρι, οι φιλοξενούμενοι ήταν παραπονεμένοι από τον Έλληνα διατητή, Άγγελο Ευαγγέλου και στην διακοπή, έπεσαν πάνω του παίχτες, προπονητές ακόμα και ο υπεύθυνος επικοινωνίας του Ολυμπιακού και σαφώς τον τρομοκράτησαν. Επίσης, καθυστέρησαν να εμφανιστούν στο γήπεδο κατά οκτώ λεπτά. Σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, είχαμε μια ξεκάθαρη εύνοια προς τον Ολυμπιακό, όπου σαφέστατα έκρινε το αποτέλεσμα. Στο παιχνίδι της δωδέκατης αγωνιστικής, στο Κλεάνθης Βικελίδης, ο Έλληνας διαιτητής Γιώργος Τζοβάρας, έκρινε το αποτέλεσμα του αγώνα με δύο ευρηματικά πέναλντι. Την ίδια αγωνιστική στη Λαμία, δεν δώθηκε πεντακάθαρο πέναλντι εις βάρος του ΠΑΟΚ, από χέρι του Βιερίνια μέσα στη μεγάλη περιοχή (μαθήματα διαιτησίας από τον Πειραιώτη διαιτητή Αλέξανδρο Τσαμούρη).

Το θέμα είναι ότι τα λάθη είναι ανθρώπινα, αλλά πως είναι δυνατόν οι Έλληνες διαιτητές να κάνουν πολλά περισσότερα; Ίσως να φταίνε οι παράγοντες που παραπονιούνται με το παραμικρό ή ακόμα ίσως η τρομοκρατία από τα ΜΜΕ. Δεν έχω δει ποτέ προπονητή, ή κάποιον παράγοντα από τον πάγκο να ποραπονιέται σε ξενο διαιτητή, τόσο έντονα όσο σε ‘Ελληνα. Ίσως να είναι και λάθος των φιλάθλων, διότι είναι «ανθρώπινα λάθη», όταν προέρχονται από ξένο διαιτητή και «παράγκα» όταν προέρχονται από Έλληνα. Ίσως να είναι ευθύνη των σχολών διαιτησίας που εκπαιδέυουνε κακούς Έλληνες διαιτητές και τους βλέπεις να κάνουν μόνιμα λάθη σε καθε παιχνίδι ανεξαρτήτου βαθμολογικού ενδιαφέροντος.

Θα ήθελα να δω επιτέλους αντικειμενική διαιτησία από Έλληνες διαιτητές καθώς και σεβασμό από τους παράγοντες στην οποιαδήποτε απόφαση. Κάθε τέλος έχει και μια αρχή και κατά τη γνώμη μου, ίσως θα ήταν καλύτερο οι Έλληνες διαιτητές να εκπαιδεύονται στο εξωτερικό, μέχρι οι ελληνικές σχολές διαιτησίας, να δώσουν μεγαλύτερη βάση στην ηθική. Διότι απο εκεί ξεκινάει η ποδοσφαιρική παιδεία και ίσως να σταματήσουν οι ομάδες να δικαιολογούν την αναποτελεσματικότητά τους σε άλλους. Αλλά το μεγαλύτερο κέρδος θα είναι η εξάλειψη του μίσους στην εξέδρα για την και κάλα “παράγκα”.