Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΚΙΘΑΡΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ

Written by on November 27, 2018

Η κιθάρα υπήρξε έγχορδο μουσικό όργανο της Ελληνικής Αρχαιότητας το οποίο ανήκε στην ευρύτερη οικογένεια της λύρας.

Η σύγχρονη κιθάρα είναι ένα έγχορδο νυκτό μουσικό όργανο που αποτελείται συνήθως από έξι χορδές (στη γνωστή της μορφή σήμερα παίζεται με 6 νάιλον χορδές), ωστόσο συναντώνται και παραλλαγές με επτά, οκτώ, δέκα, δώδεκα και δεκαοκτώ, ωστόσο αποτελεί εξέλιξη μιας ξεχωριστής οικογένειας εγχόρδων οργάνων, που περιλαμβάνει το λαούτο. Από το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα αποτελεί ένα από τα πλέον δημοφιλή μουσικά όργανα, καθώς χρησιμοποιείται σε μια πληθώρα μουσικών ειδών, όπως η τζαζ, μπλουζ, ροκ,heavy metal, ποπ, λαϊκή και παραδοσιακή μουσική, ενώ στη νεότερη ιστορία της χρησιμοποιείται σε ένα αυξανόμενο ρεπερτόριο κλασσικής μουσικής.

Στην Ιστορία της κιθάρας δεν υπάρχει ακριβής ημερομηνιακή καταγραφή του γεγονότος εμφάνισης της κιθάρας, ωστόσο ήταν μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις.

Τα ίχνη της Ιστορίας της Κιθάρας μπορούν να ανιχνευθούν από τον 15ο αιώνα, με την πρώτη «σύγχρονου τύπου» Κιθάρα να συναντιέται στην Ισπανία. Οι πρώτες κιθάρες ήταν πολύ μικρές και αρχικά είχαν τέσσερα ζεύγη χορδών.

Το 16ο αιώνα οι κιθάρες έγιναν όργανα με πέντε ζεύγη χορδών. Οι συνθέτες για αυτά τα μουσικά όργανα έγραψαν κυρίως σε σημειογραφία ταμπλατούρας. Η Ιταλία ήταν η πρωτεύουσα του κιθαριστικού κόσμου του 17ου αιώνα. Στη Γαλλία η κιθάρα έγινε το όργανο της αριστοκρατίας και των ευγενών. Παρόλα αυτά, η Ισπανική Σχολή της κλασσικής κιθάρας και η κατασκευή της Ισπανικής κιθάρας άρχισε να ακμάζει μόλις μετά το τέλος του 18ου αιώνα.

O 18ος αιώναs πρέπει να θεωρηθεί μια σημαντική περίοδος στην εξέλιξη της κιθάρας για δύο λόγους: ο πρώτος είναι η οριστική καθιέρωση των 6 χορδών σε αντίθεση με τους προκάτοχούς της (τετράχορδα και πεντάχορδα μουσικά όργανα) στα μέσα του αιώνα και ο δεύτερος, η εμφάνιση λίγο αργότερα του Φερνάντο Σορ και φίλο του Ντιονίσιο Αγουάδοπου υπήρξαν μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες στην τρισχιλιετή διαδρομή της, όπου δίκαια έχουν θεωρηθεί ως οι ιδρυτές και θεμελιωτές της μεγάλης ισπανικής Σχολής, χάρη στο πολύτιμο έργο που άφησαν πίσω τους.

Την ίδια περίπου εποχή, τέλη του 18ου – αρχές του 19ου αιώνα, στην Ιταλία, ακμάζει μία επίσης σημαντική Σχολή κιθάρας με κυριότερους εκπροσώπους τους Καρούλι, Καρκάσι και Τζουλιάνι με τον τελευταίο να αποσπά τον θαυμασμό και την εκτίμηση του μουσικού κόσμου για την δεξιοτεχνική του ικανότητα και τις περίτεχνες συνθέσεις του.

Εδώ πρέπει να επισημάνει κανείς πως στον 19ο αιώνα η διάθεση του κοινού άρχισε να στρέφεται περισσότερο σε όργανα με δυνατό ήχο.

Η Όπερα βρίσκεται στη μεγαλύτερή της άνθιση και οι συνθέτες χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο ηχητικό όγκο μέσα από τις ορχήστρες και τις χορωδίες. Αυτή η τάση του γιγαντισμού στη μουσική, είχε ως αποτέλεσμα να παρακμάσουν έως και να εξαφανισθούν όργανα με αδύναμο ήχο που κυριάρχησαν τους τρεις προηγούμενους αιώνες όπως ήταν η λύρα, το λαούτο, η βιχουέλα, το τσέμπαλο και η κιθάρα. Η κιθάρα ωστόσο παρέμεινε ζωντανή στην Ισπανία χάρη στα φλαμένκο, τη λαϊκή και την παραδοσιακή μουσική.

 

Κατά το 19ο αιώνα η κιθάρα, όπως την συναντάμε σήμερα, αναπτύχθηκε και βελτιώθηκε στο σχήμα και στα μηχανικά κλειδιά. Στα μέσα του 19ου αιώνα η εμφάνιση του Φρανθίσκο Τάρρεγκα ήταν επίσης σημαντική,αφ’ότου ασχολήθηκε σε βάθος με την τεχνική της κιθάρας: επέβαλε την τεχνική του μπαρέ, χρησιμοποίησε το απογιάντο, αξιοποίησε τον παράμεσο του δεξιού χεριού, καθιέρωσε το κράτημα του οργάνου στο αριστερό πόδι και ακόμη βοήθησε τον ιδιοφυή κατασκευαστή Αντόνιο Τόρρες να ολοκληρώσει τις έρευνες για ένα νέο μοντέλο κιθάρας. Αυτές οι καινοτομίες του Τάρρεγκα στην τεχνική, αλλά και η Σχολή των μαθητών του, οι συνθέσεις του, οι πολυάριθμες μεταγραφές του, καθώς και η Μέθοδος Κιθάρας που εξέδωσε, τον κατατάσσουν, όπως και τον Φερνάντο Σορ πριν έναν αιώνα, στο πάνθεον των κορυφαίων της ιστορίας του οργάνου.

Στις αρχές του 20ου αιώνα στη Λατινική Αμερική ο Αγκουστίν Μπάρριος Μανγκορέ από την Παραγουάη θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της ηπείρου. Ο ίδιος, υπήρξε ο πρώτος κιθαριστής στην ιστορία του οργάνου που ηχογράφησε δίσκους και παρά το γεγονός ότι ήταν πασίγνωστος στη Νότιο Αμερική, στην Ευρώπη έγινε γνωστός αρκετές δεκαετίες μετά το θάνατό του. Σήμερα τα έργα του παίζονται διαρκώς και το όνομά του έχει πάρει τη θέση που του αξίζει. Ο 20ος αιώνας ωστόσο, με αυτή τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, έχει ανοίξει ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο στην πορεία του οργάνου. Αναφέρομαι στην παρεμβολή του ηλεκτρισμού στα έγχορδα για την ενίσχυση του ήχου τους.

 

Πράγματι, τα πρώτα πειράματα με τον ηλεκτρισμό έγιναν από τον Αμερικανό κιθαριστή Λες Πωλ τη δεκαετία του ’30 για μια ηλεκτρική κιθάρα όπως ονομάστηκε στο τέλος. Το όργανο αυτό χρησιμοποιήθηκε αρχικά από μουσικούς της τζαζ ως ένα κούφιο όργανο, ηλεκτρικώς ενισχυμένο για μεγαλύτερη ένταση κατά την περίοδο της άνθησης του σουίνγκ.

Η ηλεκτρική κιθάρα δεν έχει ηχείο αλλά χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνήτες που μετατρέπουν τους παλμούς των χορδών σε ηλεκτρικό σήμα. Έχει δύο ή περισσότερους μαγνήτες με ρυθμιστικά έντασης και τονικότητας. Η ηλεκτρική κιθάρα επίσης, κατέχει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της μοντέρνας μουσικής του 20ου αιώνα. Ο ενισχυμένος ήχος και η δυνατότητα χρήσης εφέ την καθιστά κυρίαρχο όργανο σε όλα τα είδη μοντέρνας μουσικής.

Τζαζ : Joe Pass, Larry Corryel, John McLaughlin,
Ροκ : Jimmy Hendrix, Carlos Santana, Rory Gallaher, Steve Vai, Satriani,
Μπλουζ : B. B. King, Stevie Ray Vaughan

Αρκετοί αριστερόχειρες μουσικοί των Μπλουζ, αν και κρατούν την κιθάρα με το μπράτσο προς τα δεξιά, διατηρούν τις χορδές, όπως είναι τοποθετημένες για έναν δεξιόχειρα μουσικό.

Στις μέρες μας η κιθάρα είναι αναμφισβήτητα το πιο δημοφιλές και διαδομένο όργανο: διδάσκεται σε πολλές μουσικές Ακαδημίες,συγκεντρώνοντας εντυπωσιακό αριθμό σπουδαστών.οι σύγχρονοι συνθέτες γράφουν πρωτότυπα έργα γι’ αυτήν και οι επαγγελματίες κιθαριστές είναι πλέον αναρίθμητοι. Ακόμη, δεκάδες περιοδικά και εκδόσεις με θέμα την κιθάρα κυκλοφορούν παντού, οι πωλήσεις οργάνων, δίσκων και βιβλίων βρίσκονται στην πρώτη θέση, ενώ για κανένα άλλο όργανο δεν υπάρχουν τόσα σωματεία και σύλλογοι και δεν διοργανώνονται τόσα πολυάριθμα φεστιβάλ, σεμινάρια, διαλέξεις, διαγωνισμοί, συναυλίες και ρεσιτάλ. Πέρα όμως από όλα αυτά, η κιθάρα διατηρώντας τη λαϊκή καταγωγή της, το χαμηλό κόστος της, την ευκολία της μετακίνησης αλλά και τη δυνατότητα της συνοδείας χάρη στην πολυφωνία της, είναι προσιτή σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και έχει την ευχέρεια να μετέχει σε κάθε μουσικό σχήμα.

 

Τα είδη της κιθάρας :

Κλασσική Κιθάρα

Ακουστική Κιθάρα

Ηλεκτρική Κιθάρα

Λαική Κιθάρα

Κιθάρα του Flamenco

Ηλεκτρακουστική Κιθάρα

Ηλεκτροκλασσική Κιθάρα

Δωδεκάχορδη Κιθάρα

Άταστη Κιθάρα

Μπασοκίθαρο

Τρες

Κουάτρο

Πορτογαλική Κιθάρα των Φάντος

Γιουκαλίλι

Pedal Steel Guitar

Ρωσική Κιθάρα

guitar box (blues)

dobro guitar (blues)

hollow body (jazz) guitar


Current track

Title

Artist

Background

We use cookies to give you the best online experience. By agreeing you accept the use of cookies in accordance with our cookie policy.

Privacy Settings saved!
Privacy Settings

When you visit any web site, it may store or retrieve information on your browser, mostly in the form of cookies. Control your personal Cookie Services here.

These cookies allow us to count visits and traffic sources, so we can measure and improve the performance of our site.

We track anonymized user information to improve our website.
  • _ga
  • _gid
  • _gat

  • _ym_d
  • _ym_isad
  • _ym_uid
  • _ym_visorc_

Decline all Services
Accept all Services